تابلو نقاشی من

نقاش در خیال، با نغمه‌های خاموش سنت

در قلب این تابلو، نقاشی نشسته یا ایستاده در خلوتی نورانی، نه در حال نقاشی کردن، بلکه غرق در خیال. چشمانش نیمه‌بسته‌اند، انگار طرح‌ها را نه از جهان بیرون، که از ژرفای درون خود می‌گیرد. دستانش بی‌حرکت‌اند، اما ذهنش در تلاطم رنگ‌ها و خطوطی‌ست که هنوز بر بوم ننشسته‌اند.

در پس‌زمینه، سازهایی آشنا از فرهنگ ایران آرام دیده می‌شوند: تار، سنتور، کمانچه یا نی — نه برای نواختن، بلکه چون نمادهایی از ریشه‌های فرهنگی و موسیقایی نقاش، ایستاده در سکوت. این سازها، در نور غروب یا زیر هاله‌ای از مه، به‌سان همراهان خاموش خیال هنرمند تصویر شده‌اند.

زمینه‌ی تابلو با نقوش سنتی ایرانی تزئین شده است: اسلیمی‌ها، ترنج‌ها، یا حتی کاشی‌کاری‌هایی آبی و فیروزه‌ای که با نقاشی درهم‌تنیده‌اند؛ گویی او در فضایی میان گذشته و رؤیا ایستاده است، جایی که هنر تصویری و موسیقی ایرانی در هم تنیده می‌شوند.

نور در تابلو، نرم و درونی‌ست؛ نوری از تخیل نقاش، نه خورشید یا چراغ. رنگ‌ها بیشتر شامل طیف‌های آرام و عرفانی‌اند: لاجوردی، زرد نخودی، نارنجی سیر، و سبز یشمی — رنگ‌هایی که نه می‌درخشند، اما عمق دارند.

چهره‌ی نقاش، پر از مراقبه و خاموشی‌ست؛ چنان که گویی در حال نقاشی روح خویش است، نه چیزی بیرونی. سازهای سنتی در اطراف، صدا نمی‌دهند، اما حضورشان حس می‌شود؛ موسیقی درونی که نقاشی را زاده است.اورجینال ابعاد 60 در 80